ΑΣΠΡΟΜΟΥΓΚΟΣ Ιωάννης του Στεφάνου

ΑΣΠΡΟΜΟΥΓΚΟΣ Ιωάννης του Στεφάνου

Δρ. Γεωπόνος - Φυτοπαθολόγος - Υπάλληλος στην περιφερειακή ενότητα Τήνου

Γιατί Κοινό Τηνίων

Συχνά η απόλυτη πεποίθηση, ότι η άποψή μας είναι η μόνη αλήθεια αυτού του κόσμου μας οδηγεί σε αυταπάτες. Έτσι κι εγώ, Πρωτομαγιά του 2010 κατέβηκα στο κέντρο της Αθήνας για την συγκέντρωση (ύστερα από δεκαετίες απουσίας), απόλυτα πεισμένος, ότι ο κόσμος θα είχε καταλάβει την επερχόμενη λαίλαπα των μνημονίων και θα διαδήλωνε επιτέλους μαχητικά (ως πανίβλακας πάρκαρα την μηχανούλα μου στο Κολωνάκι για να μη γίνει υλικό για οδόφραγμα). Όμως έσπασα τα μούτρα μου πάνω στην γνωστή σουποκατάσταση με τις φραπεδιές και τα τσιγαράκια στα «αριστερά» χέρια και τα χαμογελάκια των 2-3 χιλιάδων συγκεντρωμένων. Βέβαια πολύ αργότερα ακολούθησαν «οι αγανακτισμένοι του Συντάγματος», όταν η κατάσταση πια είχε κτυπήσει καρακόκκινο. Για μια ακόμη φορά παρασύρθηκα από την υπερβολή της εκτίμησής μου…..

Ζούμε παγκόσμια μέσα σε μια «επαγγελματική δημοκρατία» των επαγγελματιών πολιτικών, όπου η συμμετοχή στα κοινά (: δημοκρατία) εκτονώνεται στις εκάστοτε κατευθυνόμενες εκλογές των επαγγελματιών πολιτικών, ενώ οι λαϊκές πλειοψηφίες εκτονώνουν την όποια διάθεση για αντίδραση και δράση στην πραγματική ζωή στο διαδίκτυο, στα γήπεδα, στις διάφορες χρυσαυγές, στα ναρκωτικά, στην κάθε μορφής δήθεν «εναλλακτική» φιλοσοφία κλπ. μέσα κοινωνικής εκτόνωσης.

Ζω στο νησί από τον Οκτώβρη του 2010 μετά από μετάταξη από την προηγούμενη ενεργή γεωπονικά θέση στη θέση του γεωπόνου του Τμήματος Αγροτικής Οικονομίας της Περιφερειακής Ενότητας Τήνου αντιμέτωπος καθημερινά από την άλλη πλευρά του γκισέ με το τέρας της ελληνικής γραφειοκρατίας, προσπαθώντας με δική μου πρωτοβουλία να λειτουργώ όσο μπορώ περισσότερο σαν γεωπόνος και όσο μου επιτρέπεται λιγότερο γραφειοκράτης.

Είδα την προσπάθεια του Κοινού Τηνίων σαν την μοναδική προσπάθεια αυτοδιάθεσης και αυτοέκφρασης μιας ομάδας ανθρώπων, που ζουν στο νησί, έξω από τις λογικές και τα κατεστημένα των τοπικών “επαγγελματιών” πολιτικών της Τήνου και αποφάσισα την συμμετοχή μου στην προσπάθειά τους, στα πλαίσια της ενεργής συμμετοχής στα κοινά, που επιβάλλεται από την δύσκολη ιστορική περίοδο της απόλυτης κακομοιριάς, μιζέριας και άνευ όρων παράδοσης στους διάφορους εκμεταλλευτές, που περνάει η πατρίδα μας. Η ενεργή συμμετοχή στα κοινά σε μικρές τοπικές κοινωνίες είναι το μοναδικό όπλο, για την όποια βελτίωση:

Για μια ισόρροπη ζωή και ανάπτυξη στα νησιά δώδεκα μήνες το χρόνο και όχι την παράνοια του καλοκαιρινού παροξυσμού που ακολουθεί ο λήθαργος του χειμώνα, με σεβασμό στην μοναδική τους παράδοση και το μοναδικό τους περιβάλλον.