Συνοδοιπόρε
Τηνιακή/Τηνιακέ,
Επειδή θεωρούσα ανέκαθεν τη συμμετοχή στα κοινά καθήκον και δικαίωμα, μοιράζομαι δυο-τρεις σκόρπιες σκέψεις σχετικά με τις επερχόμενες εκλογές.
Όχι, δεν είμαι και εγώ υποψήφιος, αλλά δεν κατακρίνω (όπως πολλοί) τη μαζικότατη κάθοδο υποψηφίων που παρατηρείται. Επικροτώ το ότι τόσος κόσμος απέκτησε ξαφνικά ενδιαφέρον για τα κοινά, για τον τόπο του, διεκδικώντας την άμισθη –κατ’ αρχήν– θέση του δημοτικού ή τοπικού συμβούλου. Πρέπει επιτέλους να αποφασίσουμε τι θέλουμε: απολιτίκ νέους που αντιλαμβάνονται τις εκλογές ως ευκαιρία για τριήμερο σε εξωτικά νησιά ή θέλουμε νέους ενεργά μέλη μιας κοινωνίας που αλλάζει σε ρυθμούς που αδυνατούμε να διαχειριστούμε; Προτιμώ ασυζητητί το δεύτερο και συγχαίρω, ευχόμενος καλή δύναμη, απαξάπαντες τους υποψηφίους!
Δεν θα σου προτείνω τι να ψηφίσεις, γιατί δεν το έχεις ανάγκη, θα κάνω το αντίθετο: θα σου δώσω ένα υπόμνημα για το τι ΔΕΝ θα ψήφιζα αν ήμουν στη θέση σου. Και επειδή είμαι στη θέση σου αλλά και εσύ είσαι στη δική μου, θα σου πω ευθέως τι θα στηρίξω εγώ την ερχόμενη Κυριακή, γιατί δεν έμαθα ποτέ να κρύβομαι, βολεμένος στις υποσχέσεις κανενός: Την ανεξάρτητη δημοτική παράταξη για την Τήνο «Κοινό Τηνίων».
Εσύ τώρα:
1) Αν θεωρείς ότι οφείλεις να ψηφίζεις αυτόν που για κάποιο λόγο του έχεις προσωπική υποχρέωση, τότε ΜΗΝ ψηφίσεις Κοινό Τηνίων.
2) Αν σου αρέσει το μοντέλο διοίκησης του ενός δημάρχου που αποφασίζει για τα πάντα, ενώ οι σύμβουλοί του τον στηρίζουν (κατά κανόνα) χωρίς αντιρρήσεις και ενώ εσύ, ο δημότης, δεν ερωτάσαι καν (παρά μία φορά πλέον, κάθε πέντε χρόνια, στις εκλογές), τότε ΜΗΝ ψηφίσεις Κοινό Τηνίων.
3) Αν πιστεύεις ότι τα ιδιωτικά συμφέροντα Τηνιακών και άλλων είναι πάνω από τα συμφέροντα του Δήμου, τότε ΜΗΝ ψηφίσεις Κοινό Τηνίων.
4) Αν για την ψήφο σου συμμερίζεσαι θλιβερές απόψεις κληρικών όπως ο Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος: «Ψηφίστε μόνο όσους έχουν φόβο Θεού» (κρίμα και τον είχα σε εκτίμηση!), ή ο Πειραιώς Σεραφείμ: «Μην ψηφίζετε αριστερούς, γιατί θα αλλάξει ο δημογραφικός και θρησκευτικός χάρτης της Ελλάδας» (αυτόν δεν τον είχα ποτέ σε καμία εκτίμηση!), τότε ΜΗΝ ψηφίσεις Κοινό Τηνίων.
5) Αν νομίζεις ότι είναι προς το συμφέρον του τόπου σου να διαχειρίζονται το παρόν και το μέλλον σου άνθρωποι που δεν τα κατάφεραν ιδιαίτερα καλά διαχειριζόμενοι οι ίδιοι το παρελθόν σου, τότε ΜΗΝ ψηφίσεις Κοινό Τηνίων.
6) Αν εμπνέεσαι από τα έργα επί έργων που συμβαίνουν τελευταία από το υστέρημά σου (με τα εγκαίνια συχνά να μετατρέπονται σε προεκλογικές συγκεντρώσεις) και δεν τα θεωρείς αυτονόητα και ήδη καθυστερημένα, τότε ΜΗΝ ψηφίσεις Κοινό Τηνίων.
7) Αν πιστεύεις ότι οι όποιες εκλογές «πρέπει» να αποτελούν πάντα μία μάχη ανάμεσα στον «έναν» και στον «άλλο», στον «δικό μας» και στον «δικό τους» και σε αυτούς τους δύο τρίτος δεν χωρεί γιατί χαλά τη μαγιονέζα, τότε ΜΗΝ ψηφίσεις Κοινό Τηνίων.
8) Αν σε έχουν πείσει ότι οι αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, η συμμετοχή όλων ή έστω πολλών στη λήψη αποφάσεων και τα δημοψηφίσματα είναι μία ουτοπία, ενώ οι παρούσες διαδικασίες είναι παραγωγικές, γόνιμες, δίκαιες, επιτυχείς, διαφανείς και προσοδοφόρες για όλους μας, τότε ΜΗΝ ψηφίσεις Κοινό Τηνίων.
9) Αν περιμένεις το δήμαρχο και τον σύμβουλο που στήριξες να σου κάνουν κάποια διευκόλυνση που δεν δικαιούσαι, να σου βρουν δουλειά (γιατί και εξαιτίας τους δεν έχεις) ή να στείλουν το γιόκα σου να υπηρετήσει ναύτης στη Σύρο αντί για στρατιώτης στον Έβρο, τότε ΜΗΝ ψηφίσεις Κοινό Τηνίων.
10) Αν είσαι από αυτούς που θεωρούν ότι ο Δήμος είναι απόλυτα επιτυχημένος σε ό,τι έχει αναλάβει και όπου δεν τα κατάφερε απλώς «δεν ήταν αρμοδιότητά του», τότε ΜΗΝ ψηφίσεις Κοινό Τηνίων.
Αν όπως έλεγε ο αείμνηστος παππούς μου, «είναι όλα καλώς καμωμένα» τότε ΜΗΝ κάνεις τίποτα, κάτσε σπίτι και βλέπε Πρετεντέρη…
Αν πάλι δεν
συντάσσεσαι με όλα τα παραπάνω,
αν δεν θέλεις να αφήσεις το νησί σου έρμαιο των διαθέσεων και των αποφάσεων των ίδιων ανθρώπων επί είκοσι (20) και πλέον χρόνια,
αν ονειρεύεσαι έναν άλλο τρόπο διοίκησης και αντίληψης της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά,
αν προτιμάς οι «άρχοντες» σου να έχουν «φόβο Λαού» και όχι «φόβο Θεού»,
αν τρομάζεις που χρειάζεσαι κοντά 50 ευρώ για να πας και να ‘ρθεις στην Αθήνα,
αν απαιτείς η υγεία, η παιδεία και το νεράκι του θεού να μείνουν για πάντα δημόσια αγαθά,
αν απολαμβάνεις να προστατεύουμε το τηνιακό τοπίο για τους τηνιακούς, αλλά και τους τηνιακούς για το τηνιακό τοπίο,
αν απογοητεύεσαι που το Δ.Σ. Τήνου διαθέτει μέχρι σήμερα μόλις μία (1) γυναίκα,
αν
ονειρεύεσαι να μείνεις και να εργαστείς στην Τήνο και όχι να τραπείς σε
υποχρεωτική φυγή για δουλειά και μετεκπαίδευση, νοσταλγώντας την Τήνο σου (όπως
εγώ. Βέβαια, βρέθηκε εξέχον μέλος της συμπολίτευσης να μου προτείνει «να φύγω έξω για να ζήσω αξιοπρεπώς», δεν
με χωρά –φαίνεται– η Τήνος. Τον
ευχαριστώ για τη συμβουλή, την απορρίπτω και του αντιπροτείνω στις επόμενες
εκλογές να κατεβεί υποψήφιος σε κάποια παράταξη του –πολυθρύλητου πια–
εξωτερικού και να πάρει και τα παιδιά του μαζί. Έτσι, με αξιοπρέπεια),
αν θέλεις στο Δ.Σ. να υπάρχουν (αντιπροσωπευτικά πάντα) και 10 άτομα ανώτατης εκπαίδευσης (όχι για λόγους κοινωνικού πρεστίζ, αλλά για λόγους τεχνοκρατικής και πνευματικής επάρκειας), τότε –μάλλον– δεν έχεις πολλές επιλογές. Το Κοινό Τηνίων σού προσφέρει μία τέτοια.
Εκτίμησα ιδιαίτερα το ότι δεν υπάρχουν διαφημιστικά μπάνερ και φυλλάδια υποψηφίων ξεχωριστά, αλλά μόνο των θέσεων του συνδυασμού. Αναρωτήσου γιατί! Μα επειδή υποψήφιοι κατά μία έννοια είμαστε όλοι, είσαι και εσύ, χωρίς ίσως να το έχεις αντιληφθεί, αφού και εσύ θα κληθείς ισότιμα να συμμετάσχεις στις αποφάσεις μας, άσχετα με τον ποιον στήριξες. Οι υποψήφιοι του Κοινού Τηνίων δεν «αποδέχτηκαν τιμητικές προσκλήσεις» (σιχάθηκα να τη διαβάζω την ίδια αυτή κλισέ φράση!) από κανέναν υποψήφιο δήμαρχο. Αντιθέτως απέστειλαν οι ίδιοι έντιμες προσκλήσεις συμμετοχής στους εαυτούς τους, αλλά και σε εσένα, σε εμένα και σε όλους όσοι ονειρεύονται μία εναλλακτική διοίκηση για μία εναλλακτική Τήνο, που δεν έχουμε ξαναδεί. Αναρωτήσου –ξανά– γιατί! Μα διότι κανείς δεν ήθελε, κανέναν δεν βόλευε να μας το προτείνει. Αυτά μέχρι χθες. Άλλωστε, ουσιαστικά στο Κοινό Τηνίων δεν υπάρχει υποψήφιος δήμαρχος για να τους αποστείλει τιμητικές προσκλήσεις, τον δήμαρχο για πρώτη φορά θα τον διαλέξεις εσύ, εγώ, εμείς. Είμαστε έτοιμοι να πάρουμε τέτοια ευθύνη ή είμαστε ανίκανοι; Εγώ είμαι έτοιμος!
Με έπεισε η λογική του Κοινού Τηνίων που υιοθετεί το «δεν τάζουμε έργα, διότι τα έργα θα αποφασιστούν από τον τηνιακό κόσμο στον οποίο αυτοδίκαια του ανήκουν και θα κληθεί να συγχρηματοδοτήσει». Άλλωστε η άλλη λογική, αυτή της εργολαγνείας και της υπερπροβολής έργων αυτονόητων για τον τόπο, με άφηνε πάντα αδιάφορο, μου θυμίζει τη Χούντα και τον ξαναμωραμένο Παττακό, που ακόμη υπερηφανεύεται πως έφερε το ρεύμα και τον αμαξωτό δρόμο στο χωρίο σου.
Γνωρίζω καλά ότι ίσως κάνω λάθος που εκτίθεμαι και στηρίζω μία κίνηση που δεν έχει τις πιθανότητες με το μέρος της (αν και άγνωσται αι βουλαί της κάλπης και διαμέσου αυτής του Λαού). Ίσως η παρατεταμένη ανεργία μου… παραταθεί περαιτέρω. Ίσως ακόμη και τα επιστημονικά μου ενδιαφέροντα που γυρνούν, όπως η μισή μου ζωή, γύρω από την πολυαγαπημένη μου Τήνο, συναντήσουν αναπάντεχα κωλύματα μετά τη δημοσίευσή μου αυτή. Μα για αυτό ακριβώς στηρίζω το Κοινό Τηνίων, για να παύσει να απασχολεί εμένα και εσένα και όλους μας αυτή η πιθανότητα. Για να απαλλαγούμε επιτέλους από το «ψηφίζω για να…» ή «ψηφίζω μη τυχόν και…» Φτάνει πια η ψήφος με το άγχος του αύριο που συμπλέκεται με την υποχρέωση του χθες!
Αν έχεις σε κάποιον υποχρέωση, πήγαινε του ένα κουτί αμυγδαλωτά Τήνου, είναι τα καλύτερα! Αν κάποιος σου έδωσε δουλειά, δεν χρειάζεται να τον ψηφίσεις, φρόντισε να είσαι καλός στη δουλειά σου αυτή, είναι το μόνο που του οφείλεις! Αν κάποιος υποψήφιος είναι φίλος σου, μην τον ψηφίσεις, καν’ τον περισσότερη παρέα. Kι αν είναι θείος σου, μην τον ψηφίσεις, παρ’ τον τηλέφωνο καμιά φορά παραπάνω και όχι μόνο στη γιορτή του. Η ψήφος σου είναι πολύτιμη, μην τη διαπραγματεύεσαι με άλλους, παρά μόνον με τον εαυτό σου. Συνδιαλέξου αλλά μην συναλλάσσεσαι!
Καλή δύναμη, καλά αποτελέσματα και όπως λένε τα παιδιά στο Κοινό Τηνίων «Μέσα στο παραβάν φαίνονται μόνο τα ποδάρια σου». Ψήφισε, λοιπόν, κατά συνείδηση για να την έχεις ήσυχη κατόπιν.
Είμαστε όλοι στην ίδια βάρκα, στο ίδιο σκαρί. Εγώ δεν θέλω καπετάνιους, εγώ θα ψηφίσω κωπηλάτες. Τα πρόβατα, ναι, θέλουν τσοπάνη και πέδικλα, αλλά τα περισσότερα ξέρουμε που καταλήγουν. Οι άνθρωποι δεν χρειάζονται τσοπάνηδες, παρά ελεύθερες καρδιές, καθαρές συνειδήσεις και ανοιχτά μυαλά!
Το αποφάσισα, σε μία
εκλογική διαδικασία που αναμετράται το χθες με το προχθές, εγώ θα ψηφίσω το
αύριο. Ανάμεσα στο γκρεμό και στο ρέμα υπάρχει πάντα κι ένας δρόμος. Ας τον
διαβούμε! Και σας το λέω αυτό κάνοντας αυτοκριτική, καθώς έχω κάνει εσφαλμένες
επιλογές στο παρελθόν και από τα λάθη μου έμαθα. Εκμεταλλευτείτε τα διδακτικά
λάθη των άλλων, όσο είναι καιρός!
Και στο κάτω-κάτω της γραφής, αν αποτύχω, κανείς δεν θα με κατηγορήσει ότι δεν προσπάθησα.
Αλλά εμείς θα πετύχουμε!
Από Κοινού!
Εσύ;
Με ήρεμη συνείδηση και με υπεύθυνη σιγουριά για ό,τι πρεσβεύω,
Παναγιώτης Χ. Πρασσάς
– Ιστορικός από την Καρυά
πολυ σωστα αυτα που γραφεις κ οπως τα γραφεις. Ομως εκεινο το συνοδοιπορος τι τοθελες βρε παιδι μου, δεν σας ψηφιζουν μονο νεοι αλλα κ ηλικιωμενοι κ το συνοδοιπορος μας γυρναει χρονια πισω... ηλικιωμενος συναγωνιστης
ΑπάντησηΔιαγραφή